Podczas czytania „Potęga teraźniejszości” Eckhart’a Tolle zrozumiałam o co właściwie chodzi z tym naszym „krzątającym się umysłem” i z niezadowoleniem z dnia codziennego, niedostatkiem i pustką którą czujemy „teraz” i dlatego skupiamy się na „będę” zamiast „jestem”. Ego, które jest przeciwieństwem naszego prawdziwego ja, daje nam pozorne poczucie własnej wartości i bezpieczeństwa. Tworzy się wraz z naszym rozwojem, kiedy otoczenie daj nam informację zwrotną, że jesteśmy niewystarczający. Gonitwa myśli jest bezpośredni związana z naszym ego – rozpamiętujemy „co by było gdybym” była ładniejsza, „co by było gdybym” odpowiedziała lepszą ripostą i myślimy jak w przyszłości będzie perfekcyjnie i idealnie. Stajemy się niewolnikami naszego intelektu. Chcemy mieć więcej, robić lepiej, bardziej doskonale i utożsamiamy się z fałszywym obrazem, który powstaje w naszej głowie. Myśli oceniające i osądzające są wytworem ego, myśli bez osądów są wytworem naszego umysłu jako narzędzia i są bezpośrednio połączone z naszym ja.

Bycie „tu i teraz” oznacza rozpoznanie jaki jestem i jak wygląda prawda. Mamy myśleć i korzystać z naszego umysłu jako z narzędzia do życia w teraźniejszości. Kluczowe jest nauczyć się zatrzymać gonitwę myśli, a możemy to osiągnąć planując, tworząc harmonogram, ale pamiętając cały czas, że Twoim celem jest istnienie „teraz”.

Kiedy pojawia się brak naszej pewności siebie wypełniamy ego, czyli pogonią za przyszłą doskonałością. Nasz „brak” jest odczuwalny wtedy kiedy się zatrzymamy, a zadaniem ego jest odciągnięcie naszej uwagi od tego nieprzyjemnego uczucia niedostatku. Wtedy doświadczamy gonitwy myśli i zadań, skupieni jesteśmy na zewnętrznych osiągnięciach i czynnościach. Czerpać z siebie możemy tylko w teraźniejszości, kiedy zatrzymamy się i poczujemy to, że „jesteśmy”. Nie wydaje mi się, że można to zrozumieć umysłem, chociaż bardzo staram się to wytłumaczyć 😛 Można to poczuć, ale pełnia istnienia jest wyczuwalna tylko wtedy, kiedy zaparkujemy nasz krzątający się umysł. Wtedy jesteśmy w poczuciu, że mamy wszystko i nic nam nie potrzeba, bo sami w sobie jesteśmy kompletni. Ego posługuje się nadmiarem, prawdziwe ja jest minimalistyczne, czyli wystarczające i dostateczne, bez przerostu.

Mówimy o tym wspólnie z Ewą Baszun w jednym z odcinków na naszym kanale Emocjonalne, poniżej możesz go obejrzeć.